نـِمیـבآنـَـم چـِشمآنـَتـــ
بـآ مــَـטּ چـِـہ میـڪـُنـב
وَقـتــے* ڪـِہ نـِـگاهَـــم میکـُنے*
چـِنـآטּ בِلـــَ ـم اَز شِیطَنَتــــــــ نِگــآهَـتـــ میلَــرزَב . . . !
ڪـِـہ حِـــس میڪـُنـَـــم چـِقـَــבر زیـبـآستــ
فــَــدا شـُـدטּ بـــَـراے* چــِشـم هـآیـے * ڪـِـہ
تـَـمـآم בُنیــآستـــ
دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش
آن شمع را خاموش کن! پروانه مرده است ...
واسه عشقی که مرد ولی خاطرش هیچوقت نمرده ، هنوز جلو چشامه ...
اوني كه يار تو بود، اگه غمخوار تو بود،
قلبش رو پس نمي داد دل به هر كس نمي داد،دل مي گفت مقدسه عشق اون برام بسه ،
از نگاش نفهميدم كه دروغه وهوسه،
غصه خوردن نداره ،گريه كردن نداره،
به يه قلب بي وفا دل سپردن نداره،
آخر قصه چي شد، قلب اون مال كي شد اون كه از من پر گرفت چي مي خواستيم وچي شد،
عشق چه زيباست
با همه بدي هايش
دلگير است
با همه تنهايي هايش
خاطراتم زير بار عشق جان داد
چون تو كنارم نبودي
باز هم عشق زيباست....