تاريخ : سه شنبه 21 آبان 1392 | 18:45 | نويسنده : کفایت


تاريخ : سه شنبه 21 آبان 1392 | 18:42 | نويسنده : کفایت

طعــم شيــريــن بــوســه خيــال،

دو چنــدان مــي شــود،

وقتــي کــه دلــم بــاور مــي کنــد،

يــک جــايــي دور

تــو از خــواب مــي پــري

و در حــالــي کــه

گــرمــايــي بــر گــونــه ات حــس مــي کنــي،

نــام مــن را بــر لــب مــي آوري . . .


تاريخ : سه شنبه 21 آبان 1392 | 18:41 | نويسنده : کفایت

قلــــــبم

پســر: مـن حسـودیم مـیشه مـوقعی کـه پســرا بهـت نگـاه میکـنن

 

دختـــر:حســـودی نـــکن عزیـــزم

 

پســر: چــــــرا ؟

!

دختـــر: چــون تــو چیـــزی داری کـه اونا نـدارن

!

پســر:چــی ؟

 


دختــر:♥ قلــــــبم


تاريخ : سه شنبه 21 آبان 1392 | 18:37 | نويسنده : کفایت

خدایا

باید زن باشی تا بفهمی بی تاب شدن

برایِ چشمانِ خسته ی تو چه معنایی دارد...

باید زن باشی تا بدانی دلت که می گیرد

همه ی دنیا را شده باشد به خانه می آورد

تا تو یک بارِ دیگر از سرِ شوق بخندی...

اینکار را می کند...

 

باید زن باشی تا ببینی وقتی ساعت ها می ایستد رو به رویِ آینه

تا برایِ تو خودش را آماده کند

به این معنا نیست که از خودش راضی نیست...

به این معناست که می خواهد در چشمانِ تو زیباترین باشد...

 

باید زن باشی تا تمامِ شوقِ دیدار را خلاصه کنی

در ثانیه ای از دور تو را دیدن

 

باید زن باشی تا بفهمی تمنایِ آغوشت را که دارد دل

یعنی کار تمام است ؛ یعنی دل دیگر باخته هرآنچه که هست را

برایِ تو

باید من باشی

تا بفهمی

چقدر خواستنی می شوی

وقتی فکرش را هم نمی کنی

که من گوشه ای ایستاده ام و تو را

خستگی هایت را

بی قراری هایت را

تماشا می کنم

 

و در دل آرام می گویم :

خدا جان.. حالا که من نیستم

تو مراقبش باش .........


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:5 | نويسنده : کفایت

تلخي
اين روزهايم را
ببخشيد !
ديگر قندي
در دلم
آب نميشود!!

 

خدایا:از تجربه ی تنهایی ات برایم بگو

این روزهاسراپاگوشم...


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:4 | نويسنده : کفایت

 

من که به هیچ دردی نمیخورم

 این دردهاهستند که چپ و راست به من میخورند

 

 

هــــــمــــــه مــــیگـــــن بــــخشـــــشـــــ از بـــــزرگــــان است . .

 

 مـــــنـــ بــــخــــشیــــدم و هــــیچکـــس بــــهــــم نــــگفـــتـــ:

 

 چـــــقدر بــــــزرگــــــ شـــــدی

 

هـــــمه گـــــفتن بـــــلــــد نـــــبودی حــــقــــتو بـــــگیــــری

 


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:3 | نويسنده : کفایت

 

  

دهانم پر از حرف است...

 اما همه میگویند با دهان پر حرف نزن

 

 

هی فلانی می دانی؟
می گویند رسم زندگی چنین است:
می آیند،می مانند،عادت می دهند
و می روند و تو در خود می مانی
و تو تنها می مانی
راستی نگفتی
رسم تو نیز چنین است؟
مثل همه ی فلانی ها؟؟؟


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:3 | نويسنده : کفایت

  

گاهی خیال می کنم روی دست خدا مانده ام...

خسته اش کرده ام...

خودش هم نمی داند با من چه کند...

 

 

احساسم را نمي فروشم!!!!
حتي به بالاترين بها!
ولي...
آنگونه كه بخواهم خرج ميكنم:
براي آنی كه لايقش باشد


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:2 | نويسنده : کفایت

 

چیزی شبه معجزه هست!!!

که هرشب به خیر می گذره

بی آنکه کسی شب بخیر بکوید

 

 

 

 

بزرگترینمشکل من تو زندگیم اینه که

هیچکس منو اونطور کههستم نشناخت

.....اینه که زجرم میده...


تاريخ : یک شنبه 5 آبان 1392 | 10:0 | نويسنده : کفایت

آدم سیب چید از بهشت رنده شد ...

خدایا من چه کار کردم که از دنیا هم رونده شدم

 

 

بی تو بودن کار من نیست

آخه عاشقی که دست من نیست

آخرش می میرم ومی بینی

دیگه خبری از دلتنگیام نیست

                                           "باران"

 

 

می یون این همه بی همزبون

چقدر دلم یه هم زبون می خواد

 

 

می دونی چیه؟؟؟

مردن همیشه به معنیه این نیست که روح آدم ازتنش جدابشه وبشه یه جنازه

گاهی آدم به یه جایی می رسه که نه دلیلی واسه زندگی داره ونه شوقی.. واین یعنی مرگ

مثل من که خیلی وقته مردم...